Lirieke: Bjork. Börnin Við Tjörnina.

Gaman er fyrir hin godu born,
Ad ganga med pabba ut ad tjorn.
Sja thar litinn bra-bra-bra,
Og bornin skemmta ser, ha-ha-ha.

Gefa honum braud ad bita i,
Bornin hafa svo gaman af thvi.
Saddur verdur bra-bra-bra,
Og bornin skemmta ser, ha-ha-ha.

Uti i holma a ser bol,
Ungunum sinum veitir skjol.
Allir eiga their somu s?ng,
Sofa undir mommu v?ng.
Fara ad reyna ad fleyta ser,
Fus ad kenna theim mamma er.
Hun er theirra vita vorn,
Verndar og f?dir sin litlu born.

Eitt sinn litinn unga eg sa,
Auminginn villtist mommu fra.
Sifellt i hring hann synti thar,
Og sa hana ekki neins stadar.

Mamma vissi vel um thad,
Og a v?ngjunum sinum kom thar ad.
Oskop gladur vard unginn tha,
Og oruggur sinni mommu hja.

Ef ad tjornin okkar frys,
Uti er gaman ad sleda a is.
Tha er oftast uti svalt,
Og aumingja bra-bra tha svo kalt,

Med kalda f?tur a koldum is,
Kroknar stundum, deyr og frys.
Bornin harma bra-bra sinn,
Og buinn er soguthatturinn.