Lirieke: Annie de Reuver. Hutje Aan De Zee.

Beelden uit m'n kinderjaren, uit m'n jeugd zo vrij en blij
Trekken dikwijls als een schaduw aan mijn peinzend oog voorbij
'k Denk nog dikwijls aan die jaren vol geluk en zoete vree
Hoe verheugd ik steeds ontwaakte in ons hutje aan de zee
Hoe verheugd ik steeds ontwaakte in ons hutje aan de zee

Wat ook later zal gebeuren, levensdroefheid, levensvreugd

Nooit zal ik die plek vergeten, dierbaar plekje van mijn jeugd
En m'n laatste wens zal wezen dat ik rustig en tevree
't Moede hoofd eens neer kan vlijen in ons hutje aan de zee